O książce: 2012 / Świat się nie zawalił, bo na Ziemię spadł meteoryt. To nie globalna epidemia go zabiła. Cywilizacja została zniszczona przez drobnostki, zwykłe drobnostki. Grad drobiazgów, takich jak grypa i taktyczna broń nuklearna. Podobnie jak błędy naukowców i opieszałość władz. Podobnie jak niechęć do uwierzenia w to, co się dzieje. Człowiek nie wierzy we własną śmierć, chociaż o niej wie. Ludzkość nie jest w stanie pojąć jej zagłady, nawet gdy widać ją na ekranach. W świecie, który umiera, trzeba też żyć. Przestać zauważać wszystko, co dzieje się wokół, przyzwyczaić się do myśli, że wszystko, co się dzieje, jest normą. Młodym łatwiej jest przetrwać. Nigdy nie widzieli innego świata i innego życia. To oni będą musieli zbudować wszystko od nowa. Z tego, co zostało.